Kaixo, zer moduz?
udazkena niretzako bederen urtarorik erromantikoena dut… udazkenean zoritxarrik handiena gertatu bazait ere, zoriona ere udazkenean izan dut. Maitemindurik nago eta zoriontsu naiz horregatik, nahiz eta bakarrik egon…
duela urtebete maitemindurik, bakarrik eta negarrez aurkitu ninduzun blog honetan berean, neure minean kiribildurik, minaren zauria milikatzen; zu taldean agertu zinen, maitasunez inguraturik eta nik zuri neurea eman nahi nizun.
Orain emakume berri bat nauzu, baina betiko ametsak ditut buruan, neure sentimenduak bihotzean eta oinak lurrean, banabil, zuganantz, zugatik, beharbada beti bezala dortoken gisa mantso, baina itxoidazu, egon hor, banoa!