
Egunero gauza berri bat ikasiz oheratzen gara, egunero ikasten dugu zerbait. Bitartean, gaur, ZERU GRIS HONETAN AMETSETAN. ZERU URDIN BAT AMETSETAN…
Egunero, galtzen dugu zerbait bidean… lagunak, maitaleak… baina horrela ikasten dugu aurrera egiten; bizitzea etengabeko galera bat da, bertzenaz galdu gabe pisu gehiago izanen genuke eta indarrik ez azkenean aurrera segitzeko! bizitzen ikasten dugu galduz, irabazitakoa galduz… hobe da horrela, arinago ibil gaitezen, KORRIKA egin dezagun eta hegan libre!…
Galtzea metodo kontua da, Santiago Gamboa, 2004 ("Perder es cuestion de metodo" eleberri beltzaren itzultzailea: Ainara Maia Urroz)
“Galdu egin nuen. Beti galdu
izan dut. Ez nau larritzen, ez nau kezkatzen, galtzea metodo kontua
da”. Noizbait Luis Sepulvedak idatzitako esaldiak betetzen du
Silanparen apartamentuko bakardadea.
Santiago Gamboaren eleberrian guztiak dira galtzaile: Silanpa, Bogota
ondoko aintzira batean aurkitutako gorpuaren inguruko hausnarketak
egiten ari den kazetaria. Monika, kazetariaren gogoa betetzen duen
emakumea. Esquilache, Barragan eta Vargas Vicuña ustelak.
Quica, abeslari izan nahi duen urdanga gaztea. Moya, loditasunaren
kontrako borrokan bizi den polizia inozoa. Guztiak galtzera
kondenaturik daude, eta hala ere, istorioak irakurlea krudelki lotuko
du lehen lerrotik, eta zoriona sentituko du amaitzerakoan, galtzea hobe
delako, galtzea ikastea baita.
http://www.facebook.com/ext/share.php?sid=63641973379&h=s4sEe&u=IBlkM&ref=nf